Po wojnie obraz dotarł do Gdańska. Został umieszczony we franciszkańskiej kaplicy pw. św. Anny przy kościele rektorskim Świętej Trójcy, gdzie znajduje się do dzisiaj. Był początek XVI w., kiedy we wnęce jednej z bram wjazdowych do Wilna zawieszono obraz Matki Boskiej. Wkrótce zasłynął on cudami i został otoczony kultem przez mieszkańców miasta i okolic. Bramę, nad którą został powieszony, nazwano Ostrą. Rozbiory Polski i okres międzywojenny to czas, w którym obraz MB Ostrobramskiej, obok obrazu MB Częstochowskiej, stał się jedną z najważniejszych narodowych ikon. W 1927 r. ukoronowany koroną papieską zyskał miano obrazu MB Miłosierdzia. Po tych uroczystościach została zamówiona wierna kopia obrazu u jednej z wileńskich firm zdobniczych. – Z inskrypcji znajdującej się na odwrocie obrazu dowiadujemy się, że został on wykonany przez Feliksa Bernata w Wilnie w roku 1932. Do września 1939 r. zleceniodawca nie zgłosił się po zamówiony obraz, który do tego czasu pozostawał wystawiony w sklepie zdobniczym – opowiada o. Tomasz Jank, gwardian klasztoru Świętej początku II wojny światowej, zaraz po wkroczeniu wojsk sowieckich, obawiano się, że kopia obrazu zostanie zarekwirowana. Pojawiła się prośba, by przechowali ją wileńscy franciszkanie. Umieszczono obraz w zakrystii tamtejszego kościoła, gdzie przetrwał wojnę. Właściciele firmy zdobniczej, którzy go wykonali, w ramach repatriacji opuścili Wilno na początku 1945 r., pozostawiając wizerunek Matki franciszkanom. We wrześniu 1946 r. o. Gerard Domka, były gwardian franciszkanów w Wilnie, przy współudziale sióstr franciszkanek Rodziny Maryi, podjął się przewiezienia go do Polski. Obraz dotarł do Gdańska i został umieszczony we franciszkańskiej kaplicy pw. św. Anny przy kościele Świętej Trójcy. Niedługo potem zgłosił się jeden z członków rodziny przedwojennych właścicieli wileńskiego warsztatu i zażądał za obraz aż 500 tys. zł. Jednak po uwzględnieniu kosztów transportu do Polski cena została obniżona do 350 tys. zdobyć potrzebne na spłatę pieniądze, franciszkanie podjęli dodatkowe prace i żyli na granicy ubóstwa. Był to dla nich bardzo ciężki czas, w którym kościołowi często groziło wyłączenie energii elektrycznej z powodu nieopłaconych rachunków. Natomiast wieść o tym, że obraz znajduje się w kaplicy św. Anny, rozeszła się błyskawicznie. – Wizerunek MB Ostrobramskiej stał się odtąd nieocenionym skarbem dla wiernych, którzy wówczas byli w większości repatriantami z północno-wschodnich, byłych regionów Polski. Kaplica św. Anny przemieniła się w centrum kultu MB Miłosierdzia dla całego Trójmiasta, okolic i innych dzielnic Polski, skąd przyjeżdżali czciciele Maryi – podkreśla o. Norbert Uliasz wznowił liturgiczne święto Matki Miłosierdzia, zwane „Opieką”. Tłumy wiernych, wypełniając po brzegi kaplicę i przykościelny dziedziniec, gromadziły się na tej nowennie. – Uroczyste „Opieki” do Matki Bożej odbywają się do dziś, a uroczystość MB Miłosierdzia, przy wypełnionej po brzegi kaplicy, jest dotąd tradycyjnie obchodzona jako odpust, tak jak w Wilnie. Ponadto w każdą środę, począwszy od 1959 r., po Mszy św. wieczornej, przy wystawionym Najświętszym Sakramencie, odbywa się nieustająca nowenna do MB Miłosierdzia – podkreśla listopada 2011 r. abp Sławoj Leszek Głódź, metropolita gdański, ukoronował obraz. Korona została wykonana ze złota, ofiarowanego przez czcicieli Matki Bożej Miłosierdzia. – To nasz hołd złożony Matce Pana za Jej nieustanne orędownictwo u Syna. Jest również szczególnym darem i podziękowaniem za lata Jej czuwania nad tymi, którzy – podobnie jak Ona – stali się wygnańcami z własnej ziemi – mówi o. tym, że kult maryjny jest tu żywy, świadczą tysiące intencji i podziękowań za szczególne łaski. Są one wpisywane do księgi, a także wrzucane do skrzyni z intencjami. – Wierni proszą zarówno w sprawach duchowych, jak i materialnych. Podziękowania najczęściej ujęte są w formie ogólnej: „za otrzymane łaski”. Jednak wśród nich znajdujemy i takie, co do których jesteśmy pewni, tak jak dziękujący, że stała za nimi rzeczywista, nadzwyczajna interwencja Matki Najświętszej, a otrzymane łaski można nazwać cudem – podkreśla o. Kościół Świętej Trójcy w Gdańskuul. Świętej Trójcy 1, 80-822 św. w niedz.: w dni powszednie: i 16 listopada.